Plastic bekers:
BPA en ftalaten: Traditionele plastic bekers, vooral die gemaakt van polycarbonaat, kunnen bisfenol A (BPA) en ftalaten bevatten. BPA is een industriële chemische stof die aanleiding geeft tot bezorgdheid vanwege de mogelijke effecten op de hersenen en de prostaatklier van foetussen, zuigelingen en kinderen. Sommige onderzoeken suggereren ook een verband tussen BPA en verhoogde bloeddruk, diabetes type 2 en hart- en vaatziekten. Ftalaten kunnen ook ontwikkelingsproblemen veroorzaken.
Microplastics en nanoplastics: Alle plastics, inclusief bekers, kunnen uiteenvallen in microplastics en nanoplastics. Deze kleine deeltjes zijn aangetroffen in het milieu, bij dieren en zelfs in menselijke organen, bloed en placenta's. Hoewel de exacte implicaties voor de menselijke gezondheid nog steeds worden bestudeerd, suggereert enig onderzoek dat ze de ontwikkeling, de hormoonspiegels en het immuunsysteem kunnen verstoren.
Warmte-uitloging: Wanneer plastic bekers in contact komen met hete vloeistoffen, is de kans groter dat chemicaliën in de drank terechtkomen.
Afbraak: Het duurt honderden jaren voordat plastic bekers zijn afgebroken, wat aanzienlijk bijdraagt aan de vervuiling van stortplaatsen en oceanen.
Papieren bekers:
Plastic voering: De meeste papieren wegwerpbekers zijn bekleed met een dunne laag plastic (polyethyleen of PLA) om lekkage te voorkomen en de duurzaamheid te verbeteren. Deze plastic voering kan nog steeds dezelfde risico's met zich meebrengen als plastic bekers, vooral wat betreft chemische uitloging bij blootstelling aan hete vloeistoffen.
PFAS: Veel papieren bekers zijn behandeld met per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS), ook wel ‘forever chemicaliën’ genoemd, om ze water- en vetbestendig te maken. PFAS zijn in verband gebracht met verschillende gezondheidsproblemen, waaronder bepaalde vormen van kanker, leverproblemen, schildklierproblemen en ontwikkelingsproblemen. Deze chemicaliën worden niet gemakkelijk afgebroken en kunnen zich ophopen in het milieu en in ons lichaam. Sommige landen en staten beginnen PFAS in voedselverpakkingen te verbieden.
Inkt en kleurstoffen: Sommige papieren bekertjes zijn mogelijk bedrukt met inkt of kleurstoffen die schadelijke chemicaliën bevatten, hoewel de meeste gerenommeerde fabrikanten voedselveilige inkten gebruiken.
Biologische afbreekbaarheid: Hoewel papier over het algemeen biologisch afbreekbaar is, kunnen de plastic voering en PFAS in veel papieren bekers het ontbindings- en recyclingproces belemmeren.
Conclusie:
Hoewel papieren bekertjes vaak op de markt worden gebracht als een milieuvriendelijker en veiliger alternatief, zijn ze niet zonder nadelen. De aanwezigheid van plastic voeringen en PFAS in veel papieren bekertjes betekent dat ze nog steeds gezondheidsproblemen kunnen opleveren en kunnen bijdragen aan vervuiling.
Om potentiële risico's te minimaliseren:
Kies voor ‘BPA-vrije’ plastic bekers, maar houd er rekening mee dat er nog steeds andere schadelijke chemicaliën aanwezig kunnen zijn.
Zoek naar ‘PFAS-vrije’ papieren bekertjes, aangezien steeds meer fabrikanten deze alternatieven aanbieden.
Overweeg herbruikbare alternatieven zoals glazen, roestvrijstalen of keramische bekers voor zowel warme als koude dranken om de blootstelling aan chemicaliën en de impact op het milieu aanzienlijk te verminderen.
Vermijd plastic bakjes in de magnetron, omdat hitte de chemische uitloging kan versnellen.
Gebruik papieren wegwerpbekers niet opnieuw om uit te drinken, omdat de beschermende laag ervan kan afbreken.
Uiteindelijk zijn herbruikbare opties over het algemeen de veiligste en meest duurzame keuze.